Ειρηναίος
Μητροπολίτης
(1878 Βιθυνία – ΑΘήνα 1963)
Το 1898 εισήλθε στην σπουδαία Θεολογική Σχολή της Χάλκης από την αποφοίτησε με άριστα το 1905, αφού δύο χρόνια πριν χειροτονήθηκε διάκονος. Δίδαξε επί 2ετία στο σχολαρχείο της Αρτάκης Κυζίκου. Το 1907 εισήλθε στην υπηρεσία του Πατριαρχείου. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος και του εδόθη η Μητρόπολης Λαμψάκου – Δαρδανελίων . Κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου τα Δαρδανέλια έγιναν πολεμικό θέατρο συγκρούσεων. Ο Ειρηναίος αναγκάστηκε να εγκατασταθεί στην Πόλη και να γίνει Συνοδικός. Το 1922 επί Πατριαρχίας Μελετίου Δ΄ μετατέθηκε στην Μητρόπολη Ελάσσονος έως το 1924. Το 1925 επανέκτησε τον τίτλο του Μητροπολίτη Δαρδανελίων Φεύγει στην Γαλλία, Παρίσι για λόγους υγείας αλλά παράλληλα παρακολουθεί συστηματικά μαθήματα φιλοσοφίας στη Σορβόννη. Την επόμενη χρονιά 1926 εκλέχθηκε Μητροπολίτης Σάμου και Ικαρίας με προσάρτηση το 1931. Υπήρξε φιλοσοφημένος ιεράρχης, αφιερωμένος στο ποίμνιο του. Ήταν προικισμένος με εξαιρετικά μελωδική φωνή στην εκτέλεση των ψαλμών αλλά και βαθύς γνώστης της Βυζαντινής μουσικής, γι αυτό ήταν και εξαιρετικά αγαπητός στο εκκλησίασμα. Άφησε ένα πλούσιο φιλοσοφικό και θεολογικό έργο (5τομο).