Φωτιάδης Αλέξανδρος

Φωτιάδης Αλέξανδρος

ΣΤ:. Υψηλάντης

(Χίος 1892 – Παρίσι 1956)           

 

Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική σχολή της Σορβόννης και περάτωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Λωζάνης. Διέκοψε τις σπουδές του ενώ σπούδασε στη Γαλλία για να καταταγεί και πολεμήσει στους βαλκανικούς πολέμους. Με το τέλος των Βαλκανικών επέστρεψε και συνέχισε τις σπουδές του, για να αποφοιτήσει από την Λωζάνη το 1918, από την σχολή μηχανικών. Το 1919 μελέτησε και πάλι στο εξωτερικό την οργάνωση εργαστηρίων αντοχής υλικών. Επέστρεψε και διορίστηκε επιμελητής στο Ε. Μ. Πολυτεχνείο. Το 1921 έγινε έκτακτος καθηγητής και διευθυντής του εργαστηρίου αντοχής υλικών του Ε.Μ.Π το οποίο οργάνωσε εξ ολοκλήρου. Το 1931 εκπροσώπησε το ΕΜΠ σε διεθνές συνέδριο στη Ζυρίχη. Από το 1933 εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής έως το 1948, οπότε και παραιτήθηκε. Το 1948 έγινε ο πρώτος αντιπρόσωπος της Ελλάδος στον νεοϊδρυθέντα οργανισμό UNESCO, του οποίου διετέλεσε και αντιπρόεδρος. Διετέλεσε μέλος της Μεγ. Στοάς της Ελλάδος.