Ράδος Ν. Κωνσταντίνος

ΣΤ:. Αθηνά

(Αθήνα 1862 – 1931)      

Απόγονος του φιλικού Κων/νου Ράδου, ηπειρωτικής καταγωγής, σπούδασε αρχικά στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική σχολή 1876-80 και στη συνέχεια νομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Παρισίων. Το 1888 επιστρέφει και εργάζεται ως δημοσιογράφος σε αθηναϊκές εφημερίδες. Το 1891 αναχωρεί για το Βουκουρέστι και αναλαμβάνει την αρχισυνταξία της εφημερίδας Πατρίς. Επιστρέφει και πάλι στην Αθήνα όπου διορίζεται γραμματέας του Υπουργικού συμβουλίου. Το 1895 διορίστηκε καθηγητής της Ναυτικής Ιστορίας στη Σχολή Ναυτικών δοκίμων. Είχε αληθινό πάθος για την θάλασσα, ναυτοσύνη και ναυτική αρχαιολογία. Ολοκληρώνει την επιστημονική του κατάρτιση και λαμβάνει το διδακτορικό του τίτλο από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Διορίζεται καθηγητής της Γενικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διδάσκει για εξ χρόνων. Διετέλεσε επίσης καθηγητής της Ιστορίας του Εμπορίου στην Εμπορική και Βιομηχανική Ακαδημία. Το 1923 παραιτήθηκε και αφοσιώθηκε απερίσπαστα στη συγγραφή έργων και ταυτόχρονα προωθεί την οργάνωση μουσείων και εθνολογικών εταιρειών ιστορικών μελετών και διάσωσης αρχείων. Υπήρξε ιδρυτής της Ιστορικής Εθνολογικής Εταιρείας (στεγ. στην Παλαιά Βουλή οδός Σταδίου). Επίσης ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Γεωγραφικής Εταιρίας. Ως πρόεδρος της Εθνολογικής Εταιρίας συνέταξε το 1927, πλήρη κατάλογο των αντικειμένων του Μουσείου. Ο Ράδος ήταν πολέμιος της Δημοτικής μεταρρύθμισης, όμως όταν άρχισε να γράφει διηγήματα, αντελήφθη την αξία της Δημοτικής, έτσι βρίσκουμε το διήγημά του Ο πιλότος του Δαρ-Μπογάζ, δημοσιευμένο στο Εθνικό Ημερολόγιου του Σκόκου το 1912. Έκτοτε η στάση του άλλαξε. Οι μελέτες που άφησε, κυρίως ιστορικές, ήταν πολλές και χρονολογούνται από το 1890 έως το 1925. Επίσης έκανε μεταφράσεις Γάλλων συγγραφέων. Αναφέρουμε μερικούς τίτλους έργων του : Ναυτικά διηγήματα (1910), Τα καταδρομικά της Κρητικής Επαναστάσεως (1869),Ναυτική Ιστορία των αρχαίων (1898), Η ιστορία των σύγχρονων πολεμικών στόλων (1901), Η αρπαγή της Γονζάγας, Ο πειρατής της Γραμβούσης, κ.α. Το 1930 έγινε επανέκδοση του συνόλου σχεδόν του πεζογραφικού του έργου , σε δύο τόμους.