Κιουσόπουλος Δημήτριος

Νομικός

ΣΤ:. Ακρόπολις

(Ανδρίτσαινα 1892 – Αθήνα 1977)          

 

Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1917 εισήλθε στον Δικαστικό κλάδο ως Πάρεδρος. Μετά από μία λαμπρή πορεία έγινε Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου (1939). Το 1945 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην πολύκροτη διεθνή δίκη της Νυρεμβέργης , ως βοηθός κατήγορος , εναντίον των ναζιστών εγκληματιών πολέμου. Το 1950 έγινε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Λόγω της ακεραιότητάς του εξελέγη ως υπηρεσιακός υπουργός Εσωτερικών ( 9/1951) στην κυβέρνηση Σοφ. Βενιζέλου και τον Οκτώβριο του 1952 ως υπηρεσιακός Πρωθυπουργός , υπηρεσιακής κυβέρνησης, η οποία διεξήγαγε τις εκλογές της 16.11.1952, στις οποίες εξελέγη το κόμμα του «Συναγερμού» του στρατηγού Αλέξανδρου Παπάγου. Ο Δ. Κιουσόπουλος ιδιαίτερα καλλιεργημένος ήταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρίας Πελοποννησιακών Σπουδών, διατέλεσε γραμματέας της και Πρόεδρός της, και παρέδωσε στη συνέχεια σε έναν άλλον τέκτονα , τον Τάσο Γριτσόπουλο. Το 1973/4 διετέλεσε πρόεδρος της Αθηναϊκής λέσχης.